بررسی اثر درمانی عصاره هیدروالکلی علف چای بر کولیت القا شده توسط اسید استیک در موش صحرایی نر

زمینه و هدف: اثر ضدالتهابی علف چای از دیرباز موردتوجه بوده است. کولیت اولسروز یک فرم از بیماری‌های مزمن التهابی روده است. در این مطالعه اثرات علف چای بر تغییرات هیستوپاتولوژیکی و سطح مالون دی آلدهید (MDA) به‌دست‌آمده از بافت کولون رت‌ها با کولیت ایجادشده ارزیابی گردید. مواد و روش‌ها: 70 سر رت نر از نژاد Sprague Dawley در 7 گروه به تعداد مساوی تقسیم شدند. کولیت به‌وسیله اسیداستیک در آن‌ها ایجاد شد. گروه 1 و 2، 1 سی‌سی محلول خوراکی با غلظت‌های به ترتیب mg/kg600 و mg/kg300 دریافت کردند. در گروه 3 و 4، 1 سی‌سی ژل به ترتیب 20 و 10 درصد انما شد. در گروه 5 به‌عنوان گروه کنترل مثبت 1 سی‌سی آساکول انما گردید و در گروه 6 به‌عنوان گروه کنترل منفی 1 سی‌سی نرمال سالین انما شد. گروه 7 تنها ژل پایه از طریق انما دریافت کرد. نمونه کولون رت‌ها جهت ارزیابی تغییرات هیستوپاتولوژیک و سطح MDA بافتی بعد از گذشت 7 روز از شروع درمان بررسی شدند. نتایج: عصاره علف چای در دو فرم خوراکی و انما از طریق کاهش فعالیت MDA اثرات درمانی بهتری روی بافت رت‌هایی که کولیت در آن‌ها ایجادشده بود داشتند. در فرم انما، ژل 20 درصد اثر بهتری نسبت به ژل 10 درصد نشان داد. در فرم خوراکی با دوز mg/kg600 نسبت به mg/kg300 اثر درمانی بهتری مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: علف چای می‌تواند به‌عنوان درمان انتخابی مخصوصاً در فرم انما در بیماری کولیت استفاده شود.